Ziraat Odaları ilk kez 1881 yılında çıkarılan
bir tüzükle kurulmuştur. 1881-1897 döneminde Ziraat Odalarının sayısı 99’a
yükselmiştir. Genellikle bir danışma kurulu niteliğinde olan Ziraat Odalarından
beklenilen hizmetler yeterli görülmemiştir. 1912 yılında çıkarılan bir tüzükle
Ziraat Odalarının ilçe düzeyinde kurulması sağlanmıştır. Ziraat Odalarına
yeterince mali kaynak temin edilemediğinden, Odalar kendilerinden beklenen
görevleri yapamamışlardır. Cumhuriyet döneminde 1937 yılında yürürlüğe giren,
3203 Sayılı Ziraat Vekaleti Vazife ve Teşkilatı Kanunu’nun 6 ve 7’inci
maddelerine göre, Ziraat Odalarının yeniden canlandırılmasına çalışılmış ve bu
amaçla 1940 yılında birçok Ziraat Odasının seçimleri yapılarak kurulmasına
çalışılmıştır. Ancak, başarılı bir sonuç elde edilememiştir. Ziraat Odalarının,
çiftçileri bünyesinde toplayan aktif bir kuruluş olmaları için özel bir kanuna
ihtiyaç olduğu anlaşıldığından, böyle bir kanunun çıkarılması yönünde
çalışmalar yapılmıştır.
6964 Sayılı Ziraat Odaları ve Ziraat Odaları Birliği Kanunu 1957 yılında yürürlüğe girmiştir. Ancak, kanuna ilişkin tüzüğün zamanında çıkarılmaması nedeni ile Ziraat Odalarının faaliyete geçmeleri 1963 yılından itibaren başlamıştır. Aradan geçen süre içerisinde, 6964 Sayılı Ziraat Odaları ve Ziraat odaları Birliği Kanunu2nun bazı maddeleri, 1971 yılında 1330 Sayılı Kanun’la, 1984 yılında ise 2979 Sayılı Kanunla değişikliklere uğramıştır. Çiftçilik ile uğraşanların yasal kuruluşu olan Ziraat Odaları da, diğer meslek kuruluşları gibi hukuki dayanağını Anayasa’dan alan kamu kurumu niteliğinde mesleki kuruluşlardır. Nitekim, Anayasanın 135’inci maddesinden anlaşılabileceği gibi “kamu kurumu niteliğindeki mesleki kuruluşlar” ancak kanunla kurulabilmektedir. 6964 Sayılı Kanun’un 1979 Sayılı Kanun’la değişik 2’inci maddesine göre, her ilin merkez ilçesi ile bağlı ilçeler Ziraat Odasının faaliyet alanı sayılmaktadır.